DONGENG
KUDA NU HADE BUDI
Aya Maung eukeur mah
geus kolot katambah gering, ngalungsar handapeun tangkal kai bari gegerungan.
Sato-sato nu kungsi meunang kanyeri ti manehna ngarumpul ngariung di hareup
maung nu keur gegerungan tea.
Ceuk Munding, “Ah siah
make gegerungan...! Rek nyambat ka saha? Moal aya nu nyaaheun ka silaing mah...!
Sato jahat!” Munding ngomongna kitu bari ngagadil maung nu keur gegerungan.
Nempo kalakuan Munding
kitu, sakabeh sato nu harita aya di dinya sareuri akey-akeyan.
Kabeh sato nu aya di
dinya ngaheureuykeun Maung nu keur sakarat, kajaba sakadang Kuda. Nempo
sato-sato sejen galumbira teh manehna mah ukur gogodeg.
Ceuk Domba, “Kunaon
sakadang Kuda kalah gogodeg kitu? Lain tejeh tah si Belang teh ku silaing. Lain
baheula si Belo ditekuk?” Tembal Kuda, “Kaula mah lain teu ngewa kana kalakuan
Maung teh.
Ngan waktu ieu
kaayaanana pan keur gering parna. Manehna teh keur sakarat, sakeudeung deui oge
paeh. Kuduna mah sato nur keur sakarat teh ulah dihareureuykeun kitu.
Meureun ceuk batur teh,
rajeun aya kawani ka anu keur sakarat!” Sanggeus ngadenge omongan Kuda kitu,
sakur sato nu aya di dinya jempe sarta patinglaleos ka leuweung deui.
Nasehat kanggo urang :
"Jadi jalma ulah sok nganyenyeri ka batur, jiga sakadang maung, Ulah ogé ngabales kalakuan jahat ku kalakuan jahat deui jiga sakadang munding. Sabab sagala kalakuan pasti aya babalesna, jeung ulah ngan ukur wani kanu lemah wungkul."
"Jadi jalma ulah sok nganyenyeri ka batur, jiga sakadang maung, Ulah ogé ngabales kalakuan jahat ku kalakuan jahat deui jiga sakadang munding. Sabab sagala kalakuan pasti aya babalesna, jeung ulah ngan ukur wani kanu lemah wungkul."